Carmen Bianca Bakker píše v So 13. 10. 2018 v 23:37 +0200:
Saluton al ĉiuj,
Saluton!
Mi nun komencis fazon en mia minoro, en kie mi vere povas traduki. Ŝajnas, ke mi tradukas pli-malpli 600--800 frazojn po tago. Eble mi eĉ plirapidigos post kutimiĝi al tradukado, sed mi kontentas kun tiu rapideco. Per ĉi tiu rapideco, certe ni povos traduki la GNOME- kernon antaŭ ol mi finas mian minoron je Februaro.
Tre bone! (Sed kadre de vi-n-a korektado mi kredas, ke vi anstataŭe devus skribi »po 600–800 frazoj en tago«.)
Noto-informoj estas senditeAdverboj tre ofte uziĝas, kiam miaopinie adjektivoj pli klarus. Mi silente ŝanĝis multe da adverboj al adjektivoj (ekz., «senditaj»), sed mi ŝatus scii, ĉu tio ĝustus. Nu, la antaŭa adverb-uzo pli-malpli sendubsencas, kaj mi supozas, ke oni povus uzi aŭ la unu aŭ la alian laŭ sia prefero. Tamen mi ege preferus adjektivojn, sed ne gravas.
Vian ŝanĝon mi trovas bona. Kvankam la originala frazo estas gramatike ĝusta, la esprima sentiĝas iom stranga kaj malnatura. La verŝajna celo estas priskribi la noto-informojn, kaj por tio nepre necesas adjektivo!
La sekvan adverbo-uzon mi opinias eĉ pli stranga. Jen en mia hejmdosierujo:PublikeTio estas «Publika» dosierujo, sed ĝi nomiĝas «Publike». Fakte, preskaŭ ĉiuj unuopaj anglaj adjektivoj tradukiĝas kiel adverboj. Ekzemple: public (norma adjektivo), connected (participo-kiel- adjektivo), ktp. Ankaŭ tiujn mi silente ŝanĝis al adjektivoj, sed pro la ofteco de la adverboj, mi demandas min ĉu eble mi eraras, kaj fakte ili devus esti adverboj. Ĉu eble aliulo scias kial la tradukintoj elektis adverbojn, aŭ ĉu tio elekto havas sencon (kaj mi simple ne vidas ĝin)?
Mi ne scias la veran kialon, sed mi povas konjekti, ke ĝi estas la nevidebla kunteksto. Kiam oni bezonas uzi priskriban vorton en Esperanto, sed ne estas klare, kion ĝi devas priskribi, oni uzas adverbon. Tial ekzemple oni dirus »estas varme« aŭ »estas malĝoje«, aŭ simple »terure« (kiel tutajn frazojn). Eblas, ke iu decidis apliki tiun »regulon« en sia tradukado, ĉar ĝi pensis, ke la kunteksto ne estas tie, aŭ ke nevidebla kunteksto ne estas atentinda. La duan penson mi trovus erara, sed la unua estas pripensinda. Por ke oni uzu adjektivon, oni bezonas priskribaton, kiu la adjektivon postulas. Ĉe tiaj solaj vortoj, ĉu ni havas tian priskribaton, aŭ ĉu ne? Ĉiam, kiam respondas »jes«, ni devus uzi adjektivon, kaj ĉiam, kiam respondas »ne«, ni devus uzi adverbon. Kiam la respondo ne estas klara, ni probable povas elekti. Kredus mi, ke oni ofte povus trovi ian priskribaton, kaj eĉ supozi, ke tia priskribato estas intencita. Ekzemple, »publika [dosierujo]«, aŭ »[la komputilo estas] konektita«. Mi pensas vian decidon bona, sed ankaŭ mi povus ion pretervidi; eble aliaj scius pli bone. :)
Ege dankon, kaj dezirante feliĉan dimanĉon al vi, Carmen
Feliĉan venontan mardon ree // Tirifto
_______________________________________________ gnome-eo-list mailing list gnome-eo-list gnome org https://mail.gnome.org/mailman/listinfo/gnome-eo-list
Attachment:
signature.asc
Description: This is a digitally signed message part