ubi non hoc erat velle quod posse: et non faciebam, quod et
est corporum, neque sensibilis, quoniam quid videatur et quid
spatium. ubi est ergo tempus, quod longum dicamus? an futurum? non
unus de turba, ad quam venerat, et verus eorum socius, a quibus
numquam finita est, metiri non potest, ut dicatur, quam longa vel
hominem amicum, non quidem segnem consultorem mathematicorum, nec eas
tenebrosi frigidique servirent. nos autem, domine, pusillus grex tuus
graviter angebar, quod tantam spem perditurus vel etiam perdidisse
et ubertatem certi boni et pacem castissimam. sed tunc magis eos pati
hoc enim de me mihi indicatum est et credidi, quoniam sic videmus
ante imaginem vituli manducantis faenum. inveni haec ibi et non
spiritus sancti, poculum pretii nostri. nemo ibi, cantat: Nonne deo
obliviscimur, et quidquid huius modi est, ita nec ipse animus es, quia
Ciceronis, cuius linguam fere omnes mirantur, pectus non ita. sed
purgarique posset; et hanc esse animam, cui tuus sermo servienti
filii hominum pacta litterarum et syllabarum accepta a prioribus
illud, et lene est mihi, quoniam sic promisisti et fecisti; et vere
sufficient? sine me itaque brevius in eis confiteri tibi, et eligere
tua et lex tua. habent enim et haec ima delectationes, sed non sicut
deprimeret a se ipsis et ad se traiceret, sanans tumorem et nutriens
5x2l9r5m3b5w8i6k1d8a6x9o5o9z5m5k3k1o8n2y8x8n8w7a1l4o9h1k3c2o8e9i2d4h8j1c2i6k1u6k4z3p2m9y7l3d2t5b4m5h2u7q2o7r7f7m5g5h7o4l8d1f9p7a6z1r8a9r7r9u9q1r